مولا! اشک‌هایم، کبوترانی‌اند که آرزو دارند گره دخیل‌هایی شوند که به ضریحت بسته شده است. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! زخم نبودنت را سر بر کدام دیوار باید گریه کرد؟ تمام پیراهن‌ها بوی غربت گرفته‌اند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! اشک‌هایم، مرغان دریایی‌اند که ساحل چشمانم را به بوی غربت حرم تو جست وجو می‌کنند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! خاک، در خود فرو می‌ریزد؛ وقتی خون سرت، چشمه خون‌هایی می‌شود که در کربلا فواره خواهند زد و آفتاب در پیراهنی سیاه برمی خیزد از خواب؛ وقتی که می‌گویی: «فزت و رب الکعبه». شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! نیستی، اما هنوز بغض نشکفته‌ات، نیمه شب‌ها با نخلستان نجوا می‌کند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! کاش می‌شد ابرها، نبودنت را گریه کنند تا سیل، روزهای بعد از تو را با خود بشوید و ببرد. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تنها دست‌های امامت تو می‌تواند بسته‌ترین گره‌ها را بگشاید. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تو دریایی هستی که موج‌هایت را به بیداری ساحل‌های گمراهی ما فرستادی. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! اگر ابرها از داغ شما بو می‌بردند، تا ابد بی وقفه می‌باریدند و جهان، رنگ آسایش نمی‌دید. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! کاش می‌شد جهان بعد از تو در سیل اشک‌هایمان غوطه ور شود! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! باران‌های موسمی، هوای مسموم روزهای بعد از تو زیستن را زار زار می‌گریند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! محراب‌ها آغوش می‌گشایند تا بوی بهشت نفست، از خداوند لبریزشان کند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بعد از تو عشق تنهاست؛ همچون پرنده‌ای که بی دانه، پشت برف‌ها مانده است. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! هنوز کلون‌های خسته، منتظر نوازش دست‌های مهربان و یتیم نوازند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! ما با تو آغاز شدیم؛ چنان که عشق با تو. تو اولین نامی هستی که آموختیم. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! روز دارد دق می‌کند. بغضی فروخورده به اندازه خورشید، گلوی تنگ شهر را می فشارد. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تو دست‌های مقدست را به سوی ما دراز کردی تا دست‌های غوطه ور در مه ما را بگیری. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! اگر تو نباشی، لبخندهای ما، در اندوه‌های بسیار زمین محو خواهند شد و اشک‌های تنهایی‌مان، آبشارها را شرمگین خواهند کرد. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! حق دارد بهار، اگر از باغ‌های این شهر نگذرد؛ حالا که اشک، تنها همدم چشم‌هایمان شده است! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بگذار تا حنجره‌هایمان بغض‌هایشان را برای تو آواز کنند و آوازهای عاشقانه ما، از دوری‌ات اشک شوند! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مولا! ستاره‌ها، یکی یکی خاموش می‌شوند. امشب حتی ماه، سر تابیدن ندارد و کوچه‌ها دلتنگ تر از پیشند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! امروز، کوفه تنهاست؛ باران‌ها، ستاره‌های آسمانند که تن خاک را با شب شست وشو می‌دهند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! جای شک نیست اگر زمین کویر شود، در این روزهایی که دریای وجودت را گم کرده‌ایم. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! آمدی تا درهای دوزخ را برداری و ما را از دوزخ دنیایمان به مهمانی بهشت ببری. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تو که آمدی، بغض‌های هزار ساله عراق ترک برداشت و نجف، به شوق هم نشینی با تو، قطعه‌ای از بهشت شد. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بوی غربت، گریبان شب را گرفته است. نخلستان‌ها از اندوه فردا زانو زده‌اند. امشب هیچ آوازی را نفس خواندن نیست. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! ماه از زمین فاصله گرفته است. امشب ماه، دوردست‌ترین نقطه آسمان است. گویا ماه هم دل دیدن زخم خورشید را ندارد! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! شب، شبی دیرپاست. شب، بوی ستاره نمی‌دهد، کوچه‌ها پر از دلهره‌اند و شهر، دلشوره‌ای بزرگ دارد. تاریکی فراگیر شده است. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بین چشمان شهر و خواب‌های آرام، قرن‌ها فاصله افتاده است. دیوارها ذکر می‌گویند و هوا در اندوهی بزرگ، جریان گرفته است. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! کاش پرده‌ای سیاه، چشمان این همه پنجره مضطرب را ببندد! دیگر زمان آن شده است تا اتفاق، به گل سرخ تبدیل شود. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! کوچه‌های دلتنگ، سال‌هاست که چشم به راهند؛ چشم به راه رهگذری آشنا، تا به سرکشی خانه‌های فقیر بیاید. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! شاید هنوز هم غریبانه کسی در کوچه‌های شب قدم می‌زند تا بوی مهربانی و صمیمیت را بر سفره‌های نداری تقسیم کند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! جهان، سراسیمه گوش فرا می‌دهد خبر یتیمی‌اش را. کدام حنجره ای تاب آواز این داغ بزرگ را دارد؟ شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بعد از تو زمین، زمان‌های طولانی تلخی را سپری می‌کند و حنجره‌ها سال‌هاست که تنها آوازهای تلخ می‌خوانند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تا فرو ریختن آسمان، ثانیه‌ای فاصله نداریم؛ پلک وا کن. اگر تو نباشی، طاعون کفر، کوفه را خواهد بلعید! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! بی شک، بعد از تو تشنگی سال‌های نیامده فراوان است. بی شک بعد از تو، تنهایی پشت پلک‌های زمین جریان خواهد یافت. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! تو آمده بودی تا رسالت پیامبر صلّی‌الله علیه وآله را در پلکان‌های قلعه دنیا قدم بزنی و پیام پیامبر را با صدای دلنواز اذان، در گوش‌های غبارگرفته کافر دنیا طنین انداز کنی، تا دیوارهای بلند فاصله پر از بوی بهشت شوند. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! آسوده و آرام، راهی سفر شده‌ای؛ بی آن که غبار قدم‌هایت، خواب آرام جاده‌ها را بیدار کند، بی آن که صدای رفتنت به گوش باد برسد. آرام و بی صدا پر کشیدی؛ بی آن که برگی تکان بخورد. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! با این همه درد، وقت، وقت باران است. خدا کند دوباره باران بگیرد تا دیوارها یک صدا در این سوگ، اشک بریزند بی بهانه! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
مولا! چونان پرنده‌ای رها، به سوی افق‌های دوردست نظر داری. دنیا را به دنیا وا می‌گذاری و دل بند دلبستگی‌های زودگذرش نیستی. شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد.
دانلود مداحی به مناسبت دهه فاطمیه (س) 
